Çıkmazın içinde bütün duygular,
Savaşla beraber giden arzular.
Hiç güneş doğmayan dağların halkı,
İşte bunun için hep ağlıyorlar.
......
Kalplerdeki nefret yakıyor beni,
Ellerde sahipsiz intikam hissi.
Özgürlük uğruna ölen insanda ,
Gereken sadece bir tutam sevgi.
......
Büyük toz bulutu en son noktada,
Sevgiler getirmiş dimdik ayakta.
Kanatlarındaki rüzgarla dönüp,
Hep geçip gidiyor, göz kırptığımda.
......
Huzursuzluk hissi yine yakıyor,
İnsanoğlu yalnız bırakılıyor.
Mutluluk ve aşkın gelmesi için,
Bu dünya kurtarılmak isteniyor.
......
Yağmurda beklemek, karda yürümek,
Solmuş çiçeklere hayatı vermek.
Beşikten mezara bu umutlarla,
Neden hayallerde doğup büyümek.
......
En iyi herzaman en kötü düşte,
Bir de korku varsa eğer beyninde.
Herkes başkasının kaderi olsa,
Tek barış varolur bugün bu yerde.
......
Biz güneşe doğru yürüyenleriz,
Açtık kalbimizi bugün sebepsiz.
Ve kadere doğru hayatlar önde,
Sevgiye gideriz sorgu sualsiz.
Ediz U. (1994)